بررسی رابطه بین سبک های مدیریتی و زمینه های جذب و نگهداشت نیروهای متخصص و نخبه در مناطق کمتر توسعه یافته و محروم (مطالعه موردی: مجتمع پتروشیمی ماهشهر)

جمهوری اسلامی ایران برای رسیدن به اهداف متعالی خود در اجرای برنامه رشد و توسعه اقتصادی و فرهنگی و سیاسی کشور در چشم انداز 20 ساله،نیاز مبرم به توجه نیروی انسانی متخصص دارد که با عنایت به تفاوتهای آشکار بین نقاط مرکزی و پیشرفته تر با نقاط محروم دارای شرائط نامساعد زندگی در داخل کشور،از نظر امکانات رفاهی،آب و هوا،امکانات تفریحی،ورزشی و بهداشتی ،مسئولان می بایست به این مناطق محروم توجه ویژه ی مبذول نموده و علل عدم جذب و نگهداری نیروهای متخصص را مورد بررسی قرار داده و در رفع آن بکوشند.هدف از این پژوهش نیز آن است که ضمن بررسی عوامل موثر بر جذب و نگهداشت نیروهای متخصص در مناطق محروم بصورت عام،تاثیرگذاری مدیریت حاکم برمنابع انسانی و سبک رهبری مدیران مجتمع های پتروشیمی ماهشهر را بر میزان جذب و نگهداشت نیروهای متخصص و نخبه در این منطقه صنعتی را مورد بررسی و پژوهش قرار داده و راهکارهای عملی و متناسب با شرائط و مقتضیات این منطقه محروم ارائه نماید. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه کارکنان متخصص و نخبه شاغل در منطقه مذکور بوده و حجم نمونه جهت حصول داده های اطلاعاتی لازم ،تعداد 130 نفر از این پرسنل بوده است که جمع اوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه سبک رهبری و جمع آوری دیدگاههای کارکنان متخصص بوده است.نمونه های مورد مطالعه براساس روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و برای تأیید پایائی پرسشنامه ها از آزمون ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است.بررسی داده های گردآوری شده با نرم افزار علوم اجتماعی (spss) انجام پذیرفته و پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی می باشد.بر اساس نتایج بدست آمده مشاهده گردید که اتخاذ سبکهای مختلف مدیریتی بصورت مستقیم با مقوله جذب و نگهداشت نیروهای متخصص و نخبه مرتبط بوده و اتخاذ سبک صحیح مدیریتی یکی از عوامل عمده و اساسی در ایجاد بستری مناسب برای جذب و نگهداشت کارکنان متخصص و نخبه تلقی گشته و عدم استقبال از اتخاذ سبکهای سنتی و تولید مدارانه توسط کارکنان موید لزوم تجدیدنظر جدی مدیران این عرصه در ارائه و اتخاذ سبکهای نوین و دانشگرایانه در برخورد با سرمایه های انسانی سازمان خود می باشد.